09h00.
Weinig of nog geen beweging aan de loodsen. Water lichte rimpeling, bijna geen wind. Zonnetje staat al hoog, het beloofd een mooie dag te worden. Mijn nieuwe Fokke maatje staat al klaar met de zwemvest in de handen te popelen om te vertrekken.
Langzaam loopt de binnenkoer vol. Boten worden buiten getrokken, een aangename verwelkomingen naar elkander
voordat de messen getrokken worden.
Kleine twijfel, wat gaan we met de trim doen? Licht weer, matig? Op goed gevoel dan maar. Terwijl iedereen zijn slagschip klaar maakt voor de strijd zijn de dames en heren, maar vooral dames , hard bezig met de reddings- en startboten klaar te leggen en de juiste positie te kiezen voor het plaatsen van de startlijn.
Het water op en testje varen. Zoals altijd de eerste start te laat natuurlijk. Juist als het eerste startschot gegeven word komen we net op tijd om fout over de lijn te gaan. Over stuurboord dan maar en op goed geluk. Dat laatste zeker meegenomen want we komen mee vooraan aan de bovenwindse boei. Erik liet zich zien als een zware tegenstander. Net voor en als een pijl uit den boog naar beneden. Tom mijn concurrent naast mij en de strijd begint. Niet vergeten de deelnemers van de Special forces, de Olympische delegatie waren ook aanwezig. Enkele 420ers die hun deelname kwamen betuigen , deden zeker hun best om er bij te horen en hun plaats te bemachtigen op het podium. Gezegd, chapeau geen kwaad woord.
Vier manches werden gevaren. De één al zwaarder dan de ander. Met een onervaren fokke maatje aan boord is het al wat moeilijker. Fok te laat over, te lang blijven zitten aan de foute kant, komt in herhaling blijkbaar, en dan een fokkeloet die bij het gijp maneuvre te laat was binnengetrokken en voor een fantastische rem functioneert maar niet getreurd, we verkopen ons vel heel duur. Dan maar toeleggen op de start. Met succes maar concurrentie was zwaar.
Laatste manche. Geweldige start althans voor Koen. Eerste over de lijn en niet meer bij te houden. Bleef de race domineren, geweldige slagen goed overdacht, verdomme om wat van bij te leren. Kerel heeft dan ook een prachtig nr1 gevaren en deze was dik verdiend.
Het moet gezegd worden, het was een prachtige dag. Nog kleine discussie met de wedstrijdleiding maar ook dit moet kunnen. Alle respect naar de dames, ze hebben zich toch maar opgeofferd en met volle overgave.
Alles opgeborgen iedereen moe maar zeker voldaan. De eindresultaten. Ja, moet het nog vermeld worden? Zoals meerder malen gaat de hoofdprijs naar Wim met een nr1. Waarschijnlijk vals gespeeld maar erg subtiel want we hebben het niet gezien he. De Olympics, ja geteld van de laatst plaatsen meer de eersten in de volharding . Respect jongens jullie komen er wel. Een geweldige afroep van Eefje. Plots een onderbreking door “TOM” met loense blikken in mijn richting. Owwe, niet te vertrouwen. Dan het verdict: de nr. 5 moet een verslag van de dag schrijven, is een gewoonte (?) en traditie. Je kan het soms plots heel warm krijgen en zeker als er even bij de plaats 5 zekere blikken naar mijn kant komen. Dus vijfde plaats.
Nog een laatste nabespreking. Kleine discussies wie de mooiste boot had, ik natuurlijk maar vooral hartverwarmend. Dat heb je met een zeer familiale club waar geen onderscheid word genomen. Hard en stevig op het water, zoals het hoort maar vooral goede vrienden achter het bruisend nat.
Afgesloten met een licht etentje en tevreden naar huis.
Aan allen, dank voor de geweldige dag en zeker naar de dames van de wedstrijdleiding.
Jan, Schipper “OONA”