Langste Dag 2020 – door Luc Colpaert

Eindelijk was het gisteren zo ver: na 3 maanden lockdown konden we starten voor de eerste clubwedstrijd van het seizoen, de “Langste dag”.

Tim en ik waren duidelijk niet de enigen die er veel zin in hadden want op amper 48 uur tijd was het max. aantal deelnemers bereikt en moesten de inschrijvingen na 17 boten worden stopgezet omwille van de restricties door Covid 19. (Nvdr: uiteindelijk bleken de voorschriften minder streng en konden nog een aantal late inschrijvers aansluiten)

Kort na 19 uur kregen we onze briefing, en zoals de traditie het wil bij dit evenement werd er gestart met een omgekeerde handicap, wat betekent dat de traagste boten eerst starten en de snelste boten als laatste zodat we na 60 min. samen aan de finish zouden eindigen. De eerste 50 min. werden er driehoeken gevaren om de laatste 10 min. te eindigen met lussen vanaf de gijpboei.

Er stond een matig windje, overwegend uit het westen en vooral tijdens de eerste manche veel windshiften waardoor je goed moest opletten dat je op het juiste moment op de juiste plaats was. Dat was niet bij iedereen het geval waardoor we al snel merkten dat met z’n allen gelijktijdig aan de finish verschijnen er niet meer in zat. Bij momenten was de bovenwindse boei zelfs bijna bezeild. Al snel nam Wim met zijn Finn de leiding en was niet te kloppen. Verder werd het een spannende strijd waarbij zelfs tijdens het varen van de lussen nog verschuivingen waren.

Na een pauze waarbij we de gelegenheid kregen om wat bij te kletsen na al die maanden maakten we ons klaar voor de tweede manche. Even werd er getwijfeld of er wel opnieuw een start zou gegeven worden omwille van de wind die volledig scheen weg te vallen. Tim en ik waren extra gedreven voor een tweede manche, al was het maar omwille van onze 5e plaats in de eerste manche en het lot dat daaraan verbonden is: het schrijven van dit verslag.

Gelukkig is de wind bij het verschijnen van enkele wolken opnieuw toegenomen en werd er toch gestart voor een tweede keer, deze keer met minder shiften. Opnieuw nam Wim al snel de eerste positie in en was weer niet te kloppen, gevolgd door Eefje en heel eventjes door ons maar uiteindelijk moesten we toch toegeven aan Ellen en Natalie die na wat geknarsetand erin geslaagd waren om ons alweer te kloppen. Het was weer een mooie editie met een prachtige zonsondergang en een blij weerzien!

Na het aftuigen van de boten was het kort na 23 uur tijd voor de prijsuitreiking bij een deugddoende Duvel! Op het podium stonden als eerste Wim, gevolgd door Eefje en op drie de boot van Ellen en Natalie. Joris werd 4e en wij hingen er aan voor het verslag.

Na de prijsuitreiking werd nog een suggestie gedaan om het reglement voortaan aan te passen en bij volgende edities de deelnemers te verplichten om hun eerder gewonnen trofeeën mee aan boord te nemen, benieuwd of Wim er dan nog in gaat slagen om met de eerste plaats te gaan lopen. De suggestie werd door de wedstrijdleiding genoteerd en in overweging genomen.

Tot slot een gemeende merci aan de organisatie en redding.

De uitslag. Foto’s op de mediapagina.