Leon Mertens Cup 2021 – verslag door Fannie

Yes en we mogen weer! Een wedstrijdje en… er is wind. Weliswaar wat vlagerig, maar een die-hard-Galgenweelzeiler weet hier wel weg mee. We starten met 12 boten, waaronder enkele nieuwelingen.

Tijdens het optuigen valt ineens mijn Frank (duurde nogal lang dus daarom de oude munteenheid maar genomen): er was laatst een barst in een leioog van de overloop ontdekt door zoonlief, die tegenwoordig ook regelmatig de schuit opeist. Tja, het erop wagen…zoooo hard waait het niet…misschien is het lot ons goedgezind…

Eerste manche gaat vlotjes, ik slaag er zowaar even in om Wim, Eric/Fran en Senne/André de hete adem in de nek te leggen tijdens het in-de-windse rak, maar na de in-de-windse boei werd het hen al snel terug frisser rond de oren.

Dan verschijnt Koen P in mijn vaarwater en ja, nu we toch bezig zijn…en Koen kennende, die gaat ervoor. Tot op de meet strijden we nagenoeg boord aan boord, water aan de boei… tot ik hem met een zeer luid BAKBOOOORD van de lijn kan halen. Af en toe werp ik toch een voorzichtige blik op het leioog, maar de overloop trekt mooi en ik zie er geen g(r)aten in.

Op naar de tweede manche. De wind is duidelijk in de vlagen flink aangetrokken, maar het voelt nog comfortabel. Mooie start (al zeg ik het zelf), blok op… ‘PLONK’ en de overloop zwiert me rond de oren. Het lot heeft beslist, geen tweede manche voor mij. Ik had maar niet zo moeten stoefen.

Ik baal als een stekker en schakel de knop van ‘zeilen’ om naar ‘redding’, het is niet anders. Tot tussen de middag tussen de bokes en de Zero ik de boot van Joris krijg aangeboden om toch nog de resterende manches mee te zeilen. Tja hoe kun je daarop ‘nee’ zeggen?

Voor de derde en vierde manche blijft de wind echt vlagerig, met momenten echte pieken tot 15 knopen. Pittig windje en voor het startsein van de derde manche vergis ik me al in een verwachte vlaag die er niet komt en kukel ik aan loef voor de eerste keer over boord en tijdens de vierde manche duik ik er voor de tweede keer in aan lij. Ligt het aan de boot of…

Deze manches blijven nummer 1,2 en 3 buiten bereik en hebben zij hun onderlinge strijd. Plaatsen 4 en 5 blijven ook spannend, al moet ik deze keer de duimen leggen en dus het ‘verslag’ aan mijn broek heb.

Chapeau voor Sam en Bart die met de 420 de hele wedstrijd netjes uitgevaren hebben en al de anderen Maarten, Inge, Koen, Joris, Kato, Robin,… die om welke reden dan ook niet alle manches konden meevaren, maar er wel mee voor zorgden dat de Leon-Mertens-cup een super dag is geworden. Ook bedankt aan het Comité en de Redding die hun eigen zeilkriebels opzij zetten om alles in goede koersen te leiden.

Verslaggever ter plekke in en op het water, maar voorlopig even aan de kant voor bootherstelling.

Fannie

Foto’s en filmpjes kan je hier vinden.